වත්තෙන් වෙනස් වී නැවතත් පිටියට

             

          අපේ ගෙදර වත්තට අමතරව තව පොඩි වතු කෑල්ලක් තියෙනව අපේ ගෙවල් අහල පහලම.ඔය වත්තට අයිති කාරයො ගොඩක් ඉන්නව.කොටින්ම කියනවනම් ඒක අපේ නෙවෙයි වගේ.අපි ඒ වත්තට යන්නෙ ඔය තියෙන පොල්ගස් දෙක තුනක පොල් ගෙඩි ටික කඩාගෙන එන්න විතරයි.ඒකත් ඉතින් අපේ අම්මගෙ කටේ බලේට තමයි මම යන්නේ.පොල්කඩල අහල පහල ගෙවල් වලටත් මම ගෙඩියක් හරි දීල තමයි මම එන්නෙ.මොකද දැන් පොල් ගෙඩියකුත් රුපියල් පනහක් හැටක් විතර වෙනවනෙ.අපේ ඔෆීසියෙ ඉන්න D අයිය වතු සම්බන්ධව හොද අවබෝධයක් තියෙන කෙනෙක්.මොකද එයා කතා කරනකොට ඒක ඕනෙම කෙනෙකුට තේරෙනව.ගම්පලාත කොලබට කිට්ටු නැති උනාට එයාගේ අදහස තියෙන්නෙ කවදහරි එයාගෙ ගමට ගිහින් හොද වගාවක් එහෙම ගෙන ඉන්න එක තමයි.

           දවසක් අපි මේ ලගදි ඔය වතු ගැන කතා කර කර ඉන්නකොට මමත් කිව්වා අපිට මෙහෙම පොඩි වතු කෑල්ලක් තියෙනව හැබැයි මම එකෙ කෙහෙල් පැලයක්වත් තම හිටවල නැහැ කියල.මේ කතාව ඇහැව්ව විතරයි D අයියට මල පැනල මට බැනගෙන බැනගෙන ගියා.ඊට පස්සෙ කියනව 

     මල්ලි ඔය වත්ත හොදට හදල කරලා ගනින්.එතකොට උබට අතට තව පොඩි ගානක් ගන්න පුළුවන්.

        ඇත්ත තමයි ඉස්සරහට මිනිස්සුන්ට කන්න වෙන්නෙ තමන් හිටව ගන්න අල බතල තමයි.ඒව තමයි ඉතින් කන්න ඕනෙ.ඒ වුනාට මේ යන විදියට ගෙදර වත්තේ බතල අලයක් හරි හිටව ගන්න එක ඇගට ගුණයි.

              ඔය කියපු කතාවට පස්සෙ මමත් හිත ගත්ත වත්ත පොඩ්ඩක් සුද්දයක් එහෙම දාල ගන්න ඕනෙ කියල.මේ අන්තිම සතිඅන්තේ මම වෙලාව වෙන් කරලා තිබුනෙ වත්තෙ වැඩ වලට.වෙනදට හෙනහුරාදට පස්සට අවුව වැටෙනකම් නිදියන එක නවත්තල උදෙන්ම වත්තට ගිහින් පොල්ගස් ටික වටේ පොඩි සුද්දයක් දාල ගත්ත.දවල් වෙලා ගිහින් පොල් පෝරයි ඩොලමයිට් ඔක්කොම අරගෙන ආව.ආණ්ඩුවෙන් පෝර අඩුවට දෙන නිසා වැඩි ගානක් ගියෙත් නැහැ.එදාම දැම්ම ඩොලමයිට්.මුලින්ම ඩොලමයිට් දල සති දෙකකට පස්සෙ පොල් පෝර ටික දාන්න කියල වගා නිලධාරී තුමිය කිව්වා.මමත් ඉතින් ඒ විදියටම කලා.තව සති දෙකක් ඉන්න වෙනව පොල් පෝර ටික දාන්නා.ඔය ඩොලමයිට් දාන්න කියන්නෙ පස බුරුල් වෙන්න කියනවනෙ.මොනව දැම්මත් ඉතින් කාබනික පොහොර වලට ගහන්න පොහොරක් තවත් නැහැ.අපි දැන් කන්නේ ඔක්කොම වහනෙ.රටේ නැති පොහොර ගහනව එළවලු පලතුරු වලට.

                      වත්තෙ ලෑටිය පදුරු හැමතැනම.හරියට වගා කරලා වගේ.පුළුවන් තරමක් ගලවල ගොඩ ගැහැව්ව.දැන් ලබන සතියෙ ඒව ටික පුච්චන්න තමයි හිතාගෙන ඉන්නෙ.එක සතියට එක කෙහෙල් පැලේ ගානෙ හිටෙව්වනම් ඇති.ඒව ඇවිල්ල මම මගෙ වාසියට හදාගත්ත නීති රීති.තාමත් මගේ අත් දෙක රිදෙනව උදලු ගාලම.මොකද හුග දවසකින්නෙ වැඩක් කලේ.ඒත් හිතට මාර ෆිට් එකක් තියෙන්නෙ ඔය වගේ වැඩක් කලාම.අපිට මෙහෙම අමාරුනම් අර අහිංසක ගොවි මහත්වරුන්ට කොච්චරනම් අමාරු ඇත්ද?

          මේ දවස් වල හිතත් එච්චරම ෆිට් නැති එකේ මේ වගේ දෙයක් කරන්න ගත්තම ඒ හැමදේම අමතක වෙනව.ඒකනම් ලොකු දෙයක්.මොකද මටම එක තේරෙනව.ලොකු වෙනසක් තියෙනව.

---------------------------------------------------------------------------------