නැවතත් ටයිගර් දේශයේදී සිංහ පෝතකයෝ ජයපැන් බොති...

            

      1996 එක් දින ලෝක කුසලානය දිනනව මගේ මතකයට නැගෙන්නෙ නැවතත් ඒ රූපරාමු පෙළ දිහා බලනකොට.මොකද ඒ දවස් වල මම පැටිය කාලෙ නිසා සමහර දේවල් හරියටම මතක නැහැ.ඒත් ඒ දවස කවදාවත්ම අපිට අමතක කරන්න බැහැ.මේ පුංචි රට ක්‍රිකට් පොතේ රන් අකුරුන් ලියවුනේ ඒ අභීත සිංහ පැටවුන්ගේ හයිය නිසා.සනත් මල්ලි මුලු ලෝකෙටම වීරය වෙච්ච දවසෙ ඉදල මටනම් ක්‍රිකට් කිව්වොත් සනත් එහෙමත් නැත්නම් මාස්ටර් බ්ලාස්ටර් නැතුව බැහැ.සමහර දවස් තිබුන සනත් අවුට් වුනාට පස්සෙ එතනින් එහාට මැච් එක බලන්නෙ නැතුව හිටපු.ඒ තරමටම මම පුද්ගලිකව සනත් කියන ක්‍රිකට් තරුවට ආදරේ කලා.තාමත් ඒ දේ සනත් කොහොම හිටියත් තියෙනව.මොකද දේශපාලනය ක්‍රීඩාවට අදාල නැති නිසා.

            මේ පාරත් විස්සයි විස්ස තරගෙට ගිය අපේ සිංහ පෝතකයන්ට අවසන් තරගයට එන්න ලැබුනෙ මීට ප්‍රථම ලෝක ශුරයෝ පරාජය කරල වීම ගැන අපි හැමෝටම තියෙන්නෙ හැංගුණු ආඩම්බරයක්.මොකද බටහිර  ඉන්දියානුවො අපේ අල්ලපු වැටේ එවුන් වගේ දගලන්නෙ නැති නිහතමානී සෙට් එකක් නිසා.ගියපාරත් ෆයිනල් ඇවිත් පැරදුනාට මොකද ගෙදර ගෙනාපු අහස් කූරු ටික දුකටත් එක්ක පත්තු කලා.මොකද දිනුවත් නැතත් අපි අපේ කොල්ලන්ට ආදරේ කරන නිසා.මේ පාර මුල ඉදලම තිබුණු ගැම්ම නිසා අහස් කූරු මිටියක්ම ගෙනාව.

            අවසන් තරගය වෙලාවෙ අපිට දැනුනු හැගීම් කොහොමද කියන එක අමුතුවෙන් කියන්න ඕනෙ නැහැ.මොකද එදා තරගය නොබලපු කෙනෙක් නොබලපු ගෙදරක් නැතුව ඇති.ඒ තරමට මුළු රටම එකම එක ප්‍රාර්ථනාවක හිටිය.නැවතත් අපේ දේශය අවදි කල සිංහයන්ගේ දේශයේ අභිමානය ලෝකයටම පෙන්වපු අපේ සිංහ පැටවුන්ට හදවතින්ම ආචාර කරනව.විශේෂයෙන්ම මහේල සංග ඔබ දෙපලගේ අනාගතයට සුභ පතනව.අවසානයට රටටම සතුටු කදුළු හෙලන්න මේ පිටිපස්සෙ හිටිය හැම දෙනාටම දේශයේ උත්තමාචාරය පුදකල යුතුමයි.


               ඉන්දියානු කණ්ඩායම ගැන පොඩි වචනයක් කියනව.ලංකාවේ බහුතරයක් අකමැති කණ්ඩායම වගේම අකමැතිම ක්‍රීඩකයො ඉන්නෙත් මේ කණ්ඩායමේ කිව්වොත් මම හරි.මේ පෝස්ට් එක කියවන ඔබත් ඒ ගණයටම වැටිලා ඇති.උනුත් දක්ෂ වෙන්න පුළුවන් ඒත් අපේ සිංහ පැටවුන් ඊටත් වඩා දක්ෂයි.උන් එකක් දෙකක් ගහල උඩ පනිනකොට අපේ හිතට එන තරහ කොහොමද?ඇත්තටම ඒ ඇයි කියන්න මටනම් තේරෙන්නෙ නැහැ.දේශප්‍රේමීත්වය කියන වචනෙ තියෙන ගැබුරු තේරුම නිසා මම ඒ වචනේ මේ වෙලාවෙ පාවිච්චි කරන්නෙ නැහැ.ෆයිනල් බිය විදියට අපේ රටටම තිබුණු ලොකුම බිය දැන් ඉවරයි.ඒ අපේ සිංහ පෝතකයින් හදවතින්ම සෙල්ලම් කරපු නිසා.පළමුවත් දෙවනුවත් තෙවනුවත් සිව්වනුවත් මාගේ දේශයට ආදරය කල ඔබ සැම ලක්වාසී සැමට සදා නොමියෙන මතකයක් වී හමාරය.


              විරාත් කෝලි මෙහෙම කිව්ව ගමන් නොයෙක් විදියට හිතෙන්න පුළුවන්.ඒත් මම කිව්වොත් ඔහු ජෙනුයින් පොරක් කියල සමහරක් මගෙ අසල්වාසීන්ටත් බනින්න පුළුවන්.මිනිස්සු සීයක් ගත්තොත් අනුනමයක්ම කෝලිට අකමැතිබව ෂුවර්.ඒත් අපේ සංග පනහ ගහපු වෙලාවේ කෝලි විතරයි අපේ වීරයට සුභ පැතුවෙ.අනිත් එකෙක් ආවද..?හිතල බලන්න.ඒ වගේම අපේ කණ්ඩායමට හදවතින්ම සුභ පැතුවෙත් කෝලි විතරයි.ඇත්තටම කෝලිය බැටා තමයි.ඕනෙම බෝලර් කෙනෙක්ට තලනව.ඒත් අපිට පොඩ්ඩක් ඇබරෙනවා කියලත් කියන්න ඕනෙ.මොකද ඒ දේ කිව්වෙ නැත්නම් අවුල් වගේ.මොන විදියට උඩ පැන්නත් කෑගැහුවත් කෝලි උබේ තිබුණු ඒ මහත්මා ගතිය මම ඉහලින්ම අගය කරනව.

   වැඩිම ලෝක කුසලාන අවසන් මහා තරග වලට සුදුසුකම්ලත් දිනුම පැරදුම ඉහටත් උඩින් පිළිගත් දේශයේ නමරන්දු ඒ සිංහ පැටවූ අපට ආඩමබරයකි..

               මක්නිසාද අප හදවතින්ම ශ්‍රීලාංකික වන බැවිනි.