සිතුවිලි සිරවෙන සීත ඉසව්වක
තනිකම දුරලන නුබෙ උණුහුම ලග
මතකය විතරක් ඉතිරිව ඇත අද
කදුලැල් උහුලන මගෙ ඇසිපිය යට
තනිකම නොදනිමි ඔබෙ නිවහන තුල
ළයට තුරුළු කර සිබිනෙමි දෙකුපුල
ඔබෙ උණුහුම විද මා සැතපෙන විට
ඇදබැද තැබුවේ ඔබමද හදවත...
ගිනිසිළු නැගුනද මහ වරුසා මැද
මල් පෙත්තකි ඔබ කටු අකුලක් මැද
අමිහිරි වූ සද ඔබ දැක ගැනුමට
මා සිත අදටත් රහස් කියනු ඇත...
No comments:
Post a Comment